Επτά φορές ισόβια για τον Serial killer της Κύπρου

Ισόβια για κάθε θύμα στον κατά συρροή δολοφόνο – Ο δράστης των δολοφονιών πέντε γυναικών και δύο κοριτσιών, παραδέχθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας τις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν

Τη μεγαλύτερη ποινή στην Ιστορία της Κύπρου επέβαλε το δικαστήριο στον κατά συρροή δολοφόνο που συγκλόνισε με τα εγκλήματα του την κοινή γνώμη.

Το δικαστήριο καταδίκασε τον «Ορέστη» σε επτά φορές ισόβια,δηλαδή σε ποινή ισοβίων μία φορά για κάθε θύμα του.

Κρίθηκε ένοχος σε 12 κατηγορίες

Ο 35χρονος αντιμετώπιζε 12 συνολικά κατηγορίες εκ των οποίων εφτά φόνους εκ προμελέτης και πέντε απαγωγές. Η απόφαση του Κακουργιοδικείου αφορούσε πέντε διαδοχικές ποινές ισοβίων και δυο που συντρέχουν, σύμφωνα με το newsbomb.com.cy.

«Αναλαμβάνω την ευθύνη και ζητώ συγγνώμη»

Νωρίτερα, παραδέχτηκε και ενώπιον του Κακουργιοδικείου όλους τους φόνους που είχε ήδη ομολογήσει ότι διέπραξε, στους ανακριτές της υπόθεσης. Απάντησε με κλειστά μάτια και σκυφτό κεφάλι επτά φορές «Παραδέχομαι…» ενώπιον του Δικαστηρίου.

• Παραδέχθηκε τον θάνατο της Λίβιας με πνιγμό και της 8χρονης κόρης της, Έλενας.
• Παραδέχθηκε την απαγωγή και θάνατο της Μαρικάρ με πνιγμό.
• Παραδέχθηκε την απαγωγή και θάνατο της Μαρί Ρόουζ με πνιγμό.
• Παραδέχθηκε την απαγωγή και θάνατο της 6χρονης Σιέρα.
• Παραδέχθηκε την απαγωγή και θάνατο της Ασμίτα Κάχτα Μπίστα, με κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
• Παραδέχθηκε την απαγωγή και φόνο της Αριάν Παλάνας με πνιγμό.

Ακολουθεί αυτούσια η χειρόγραφη απολογία του «Ορέστη», που εξασφάλισε το offsite.com.cy

«Έχω διαπράξει απεχθή εγκλήματα, για τα οποία αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη και αποδέχομαι τις συνέπειες. Αναγνωρίζω πως, το γεγονός ότι έχω μετανοήσει ειλικρινά για τις πράξεις μου, δεν μπορεί να αντιστρέψει τις τραγικές συνέπειες αυτών. Όσο και να το θέλω, δεν μπορώ να πάω πίσω στον χρόνο για να μην κάνω όσα έκανα. Αυτά που μπορώ να κάνω, πρώτο είναι να βοηθήσω στη διαλεύκανση των υποθέσεων, παρέχοντας ότι πληροφορίες μου ζητηθούν και παραδεχόμενος ενοχή, να μη ζημιώσω και άλλο την Κυπριακή Δημοκρατία μέσω μιας χρονοβόρας διαδικασίας.

Δεύτερον, να εκφράσω μεταμέλεια και να απολογηθώ, πρώτα προς τις ψυχές των θυμάτων μου, τους συγγενείς και τα αγαπημένα τους πρόσωπα για τον άδικο πόνο που προκάλεσα και να ελπίζω ότι η απονομή της δικαιοσύνης θα αποτελέσει ένα ελάχιστο βάλσαμο. Έπειτα, προς τα παιδιά μου, τους γονείς μου και την υπόλοιπη οικογένεια μου για την στεναχώρια που περνούν και θα περάσουν, χωρίς κανείς τους να έχει φταίξει ποτέ σε τίποτα.

Τέλος, προς την κυπριακή κοινωνία, η οποία είμαι βέβαιος ότι διερωτάται γιατί και πώς ένας άνθρωπος, μέλος της, έφτασε σε αυτό το σημείο. Το ίδιο ερώτημα βασανίζει και εμένα, όμως δεν έχω βρει ακόμη την απάντηση. Γνωρίζω, ότι αυτή βρίσκεται κάπου μέσα στο μυαλό μου, κομμάτια της τα αναγνωρίζω μέσα από οδυνηρές αναμνήσεις, τις οποίες προσπαθώ εδώ και δεκαετίες μάταια να ξεχάσω. Δεν έχω καταφέρει ακόμη μόνος μου να βρω μια ξεκάθαρη απάντηση. Οπότε, το τελευταίο που μπορώ να κάνω, είναι να ζητήσω και να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση μιας ενδελεχούς μελέτης, έτσι ώστε με τη βοήθεια επιστημόνων, να βρω το γιατί, αλλά σημαντικότερα, να βοηθήσω στην εξαγωγή συμπερασμάτων, τα οποία θα βοηθήσουν την κοινωνία μας να προλάβει τέτοιες τραγωδίες».