"Χαράλαμπος Κοσμαδάκης" ο κεντρικός δρόμος των Κάτω Καλεσσών
Το όνομα «Χαράλαμπος Κοσμαδάκης» θα δοθεί την Κυριακή 21 Ιουλίου στις 11:00 στον κεντρικό δρόμο των Κάτω Καλεσσών με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μαλεβιζίου.
Γεννήθηκε στα Καλέσσα του δήμου Μαλεβυζίου το 1918. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας.
Ο πατέρας του Μιχάλης και η μητέρα του Στυλιανή . Αδέλφια του ήταν οι Γιώργος, Κατερίνα, Μανώλης, Καλλιόπη, Αντώνης, Μαρία, Νίκος και Γιάννης από τα οποία δεν είναι κανείς εν ζωή.
19/9/1939 Κατατάχτηκε στο 43 Σύνταγμα Πεζικού. Μετατάχθηκε στον ΧΙΙ Συνοριακό Τομέα από 26 Οκτωβρίου 1940 έως 15/2/1941. Εκεί ηρωικά συμμετείχε στο Έπος του ΄40 στις μάχες κατά των εισβολέων Ιταλών στα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας.
Στη συνέχεια υπηρέτησε ως υπαξιωματικός στο 83 Σύνταγμα Πεζικού που μετά την κατάρρευση του μετώπου στα οχυρά Ρούπελ της Γραμμής Μεταξά εισήλθε στην Τουρκία από 15/2/1941 έως τις 9/4/1941, από όπου θεωρήθηκε απολυθείς αφού ο πόλεμος για την υπό κατάληψη Ελλάδα, θεωρητικά είχε λήξει.
Εντάσσεται στην Εθνική Αντίσταση από 1/6/1941. Τον συναντάμε να υπηρετεί στη Μέση Ανατολή στη νεοσυσταθείσα στην Αίγυπτο στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία.
Η 1η Ελληνική Ταξιαρχία συμμετείχε στις επιθέσεις που πραγματοποιούσε η 50ή Βρετανική Μεραρχία και συνέβαλε στη συμμαχική νίκη του Ελ Αλαμέιν, χαρίζοντας τιμές και δόξες στα Ελληνικά Όπλα.
Εκεί ο Χαράλαμπος Κοσμαδάκης ονομάζεται επιλοχίας επ΄ ανδραγαθία και του απονέμεται ο Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως για την πολεμική του δράση σε επιχειρήσεις στις ερήμους της Βόρειας Αφρικής εναντίον της στρατιάς του Ρόμελ.
Ακολούθως τον συναντάμε στην περιβόητη 3η Ελληνική Ταξιαρχία, γνωστή αργότερα και ως «Ταξιαρχία του Ρίμινι.
Η 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, εμπλέκεται σε μια σειρά από μάχες με αποκορύφωμα τη θρυλική μάχη του Ρίμινι ή του Ρουβίκωνα.
Η σπουδαία μάχη αυτή ήταν μια καθοριστική στρατιωτική αναμέτρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου δοξάστηκαν και πάλι τα ελληνικά όπλα. Τις πρωινές ώρες της 21ης Σεπτεμβρίου εισήλθε πρώτη στο Ρίμινι, όπου ύψωσε την ελληνική σημαία στο Δημαρχείο της πόλης.
Στη θρυλική αυτή Μάχη του Ρουβίκωνα, ή Μάχη του Ρίμινι ο Κοσμαδάκης Χαράλαμπος τραυματίζεται βαρύτατα, φέρων πολλαπλά τραύματα γλουτών, οσφύος, κνημών, στη βάση του δεξιού ημιθωρακίου στον αριστερό βραχίονα και μείζονα θωρακικό από χειροβομβίδα.
Για την ηρωική του συμμετοχή στις μάχες αυτές του απονέμεται το μετάλλιο εξαίρετων πράξεων. (5/11/1944) που απονέμεται για εξαιρετικές πράξεις και εξαίρετη ικανότητα σχετικά με τη διοίκηση και οργάνωση Μονάδας στο πεδίο της μάχης, ή οπουδήποτε, κατά τη διεξαγωγή διατεταγμένης πολεμικής ενέργειας.
Στη συνέχεια τον συναντάμε να υπηρετεί στον Ανεξάρτητο Λόχο Τυφεκιοφόρων στην Ιταλία από 9/2/1944 έως το Μάιο 1944, σον 3ο Λόχο Φρουρών στην Ιταλία από Μάιο 1944 έως 11/10/1944 και ξανά στην ΙΙΙ ΕΟ Ταξιαρχία (10/9/1944).
Στις 19/11/1944 του απονέμεται το μετάλλιο του Αγίου Μάρκου.
30/11/1945: Απολύθηκε των τάξεων του στρατού.
17/2/1947: Κατατάχθηκε εκ νέου στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μονάδων Καταδρομών με ατομική πρόσκληση και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο υπηρετώντας στα βουνά της Μακεδονίας.
23/8/1947: Τοποθετήθηκε στην Α΄Δ/νση Μονάδων Καταδρομών και στη δύναμη του Κέντρου Εκπαίδευσης Μονάδων Καταδρομών.
Ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πεζικού από 17/10/1948 (ορκίστηκε 16/10/1949)
12/11/1948: Τραυματίστηκε στη θέση Κάμινο Βιτσίου (φέρων τραύμα αρ. μετωπιαίας χώρας)
12/4/1949: Τραυματίζεται ξανά στον Πύργο Σκρατσιάνης και νοσηλεύεται εκ νέου σε στρατιωτικό νοσοκομείο.
13/8/1949 Μονιμοποιήθηκε λόγω Ανδραγαθίας (13/8/1949 ΒΔ. Εγκ379/49).
2/11/1949: Του απονέμεται το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας ελληνικό πολεμικό παράσημο, ύψιστη διάκριση για ανδρεία και πολεμική αξία.
4/5/1950 μετατάσσεται σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας μετά από γνωμάτευση της Ανώτατης Στρατιωτικής Υγειονομικής Επιτροπής συνεπεία του βαρύτατου τραυματισμού του στη Μάχη του Πύργου Στρατσάνης.
27/6/1952 Του απονέμεται το αναμνηστικό Μετάλλιο Εκστρατείας 1940-1941.
27/6/1952 Του απονέμεται το αναμνηστικό Μετάλλιο Εκστρατείας 1941-1945
20/3/1953 Του απονέμεται από τον τότε Βασιλέα των Ελλήνων Παύλο ο Αργυρούς Σταυρός του Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄ μετά ξιφών.
Ο Χαράλαμπος Κοσμαδάκης παντρεύεται το 1958 την Ευαγγελία Κοσμαδάκη από τις Βούτες Μαλεβυζίου και αποκτά δύο εξαιρετικά παιδιά τον Γιώργο επιχειρηματία και την Κατερίνα δικηγόρο και αντιπρόεδρο σήμερα του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου.
Απεβίωσε στις 6/12/1963 στο βαθμό του Ταγματάρχη επ΄ Ανδραγαθία, από αίτια που πιθανά συνδέονται και με τα πολλαπλά τραύματα που έφερε και τα τόσα πολεμικά θραύσματα στο σώμα του, μοναδικό λάφυρο τιμής από τους πολέμους που συμμετείχε. Σε ηλικία μόλις 45 ετών αφήνοντας πίσω τη χήρα γυναίκα του Ευαγγελία σε ηλικία 30 ετών και τα παιδιά του σε ηλικία 4 και ενός έτους.
